Louter spelend met licht, kleur en structuur geeft Etienne Geeurickx vorm aan zijn bewondering voor de natuur, zijn onuitputtelijke inspiratiebron. De kunstenaar is gefascineerd door het samenspel van de natuurelementen: door het contrast van vaste, massieve structuren enerzijds en vluchtigheid en vergankelijkheid anderzijds; door de vanzelfsprekendheid waarmee koude en warme kleuren zich met elkaar verbinden.Op zoek naar een krachtige weergave van deze beleving, is de kunstenaar verschillende technieken en ondergronden gaan gebruiken.

Olieverf en acryl op canvas, karton en hout zorgen voor (een indruk van) reliëf en voor de kenmerkende vloeiende kleurovergangen. Het combineren van gesloten structuurvlakken met haast transparante open ruimten, geven het werk een natuurlijk ritme.

De stijl van Etienne Geeurickx wordt omschreven als ‘lyrisch abstract’, een poëtische blik op de werkelijkheid waarmee de kunstenaar een eigen onbetreden, maar nooit ontoegankelijk, universum creëert.

Geeurickx kan zich dan ook goed terugvinden in de woorden van kunstcriticus Marcel Duchâteau: “Alleen wat door de kracht van kleur en vorm, door de kracht van het beeld, door de verbeelding van de schilder een nieuw, zelfstandig en levend wezen is geworden, heeft betekenis op het gebied van de kunst. Dit is één van de blijvende criteria die door het ontstaan en de ontwikkeling van de non-figuratieve plastiek in het volle licht zijn geplaatst”.

Merely playing with light, coulour, and structure is how Etienne Geeurickx expresses his admiration for nature, his inexhaustible source of inspiration. The artist is fascinated by the combination of the elements of nature: the contrast of fixed, solid structures on the one hand, and fleetingness and transitoriness on the other; the naturalness with which cold and warm colours intertwine. The artist has used various techniques and bases in his search for a vivid reproduction of this experience.

Oil paint and acrylic on canvas, cardboard, and wood give (an impression of) relief and the typical flowing colour changes. By combining closed structure surfaces with almost open spaces, he gives his work a natural rhythm.

Etienne Geeurickx’s style has been described as ‘lyrically abstract’, a poetic view of reality whereby the artist creates his own untrodden, but never inaccessible universe.

Etienne Geeurickx can certainly identify with the words of art critic Marcel Duchâteau: “Only something which has become a new, independent, and living being through the power of colour and shape and the artist’s imagination is meaningful in the field of art. This is one of the enduring criteria which are put in a bright light by the rise and development of non-figurative plastic”.

Rien qu’en jouant avec la lumière, les couleurs et la structure, Etienne Geeurickx concrétise son admiration pour la nature, sa source d’inspiration inépuisable. L’artiste est fasciné par le jeu des éléments de celle-ci, ses structures massives et solides, sa fugitivité et sa volatilité; par l’évidence avec laquelle les couleurs froides et chaudes se mélangent.

L’artiste, toujours à la recherche de la reproduction de ce qu’il ressent, utilise des techniques et des fonds différents. Pour le relief – ou parfois juste une impression de relief – et un passage fluide d’une couleur à l’autre il se sert de peinture à l’huile et acrylique sur canevas, carton et bois. L’œuvre trouve son rythme naturel par les surfaces structurées en combinaison avec les espaces ouverts presque transparents.

Le style d’Etienne Geeurickx se définit comme ‘abstrait lyrique’ : un regard poétique sur la réalité dans laquelle l’artiste crée un univers propre, inexploré, mais jamais inaccessible.

Ceci explique pourquoi Etienne Geeurickx se reconnait facilement dans les paroles du critique d’art Marcel Duchâteau: “Dans le monde de l’art n’est significatif que ce qui, par la force de la couleur et de la forme, par la force de l’image, par l’imagination du peintre, est devenu un être nouveau, indépendant et vivant. Voilà un des critères durables qui se montrent en pleine lumière depuis la naissance même de l’art plastique non-figuratif et à la suite de son évolution.”

Semplicemente giocando con luce, colore e struttura: ecco come Etienne Geeurickx esprime la sua ammirazione per la natura – sua inesauribile fonte d’ispirazione. L’artista è affascinato dalla maniera in cui si combinano gli elementi naturali: il contrasto fra strutture fisse e solide da un lato e – dall’altro – la materia impalpabile, fuggevole, in perenne divenire; e ancora, la naturalezza con cui colori caldi e freddi si amalgamano in armonia. L’artista ha usato varie tecniche e basi con l’intento di fornire una riproduzione viva di quest’ esperienza.

Pittura ad olio e colori acrilici su tela, cartoncino e legno conferiscono un’impressione di rilievo e il tipico flusso dei colori cangianti; attraverso la combinazione di strutture chiuse in superfice su spazi aperti “infiniti”, egli riproduce nei suoi lavori il ritmo della natura.

Lo stile di Etienne Geeurickx è stato definito “liricamente astratto”, una visione poetica del reale attraverso cui l’artista crea il suo intimo -ma mai inaccessibile- universo.

Etienne Geeurickx può identificarsi con le parole del critico d’arte Marcel Duchâteau:

“Solamente ciò che ha costituito una novità, che è indipendente e che trae la linfa vitale dal potere dei colori e dall’immaginazione dell’artista è ricco di significato nel campo dell’arte. Questo è un punto cardine dell’arte non figurativa, messo in chiara luce dalla ragione e dallo sviluppo dell’arte stessa.”

“La voce della terra… nella cavità della materia”
La vita Cattolica, Giovedì 18 giugno 2009 (pdf)